Gledaćemo dva derbija, zanimljiv program
Znate i sami, ako pratite italijanski fudbal, kup takmičenje je izgubilo kao i u svim drugim zemljama nekadašnju vrijednost, međutim, kada se približava završnici, onda timovi počinju ozbiljnije da razmišljaju, pogotovo kada nema Evrope.
Jer, ovaj trofej na neki način može da pokrije lošu sezonu, recimo Juventusovu prošle godine, dok za rimske klubove, “Skudeto”, ali i evripski trofeji predstavljaju misaonu imenicu, pa nije ni čudno što se Lacio poziva na kupove i Superkupove kao dokaz da su u prethodnih 10 godina posle Juventusa osvojili najviše trofeja u Italiji.
Sredinom nedelje na programu je četvrtfinale, nema više timova iz Serije B, u stvari jedini u prošloj rundi je bio Leće, ali su poraženi od Rome. Upravo će Murinjo i “Vučica” otvoriti četvrtfinale i to na mjestu najvećeg uspjeha Portugalca, “Meaci” protiv Intera. Sećanja na “Tripletu” po kojoj je Inter jedinstven u kalću ne blijede, Žoze će biti pozdravljen ovacijama, ali će Simone Inzagi jurišati na pobjedu, bez obzira što meč stiže samo tri dana nakon iscrpljujuće “Madonine”.
Inter je poslednji kup Italije osvojio godinu posle Murinja, malo ko će se sjetiti te pobjede nad Palermom u režiji Eta i Milita, a još manje da je na klupi sjedio sadašnji direktor Pari Sen Žermena, Leonardo. Sam Murinjo je otvorio tripletu godinu dana ranije pobjedom protiv sadašnjeg kluba Rome, bilo je 1:0, kao i sve velike utakmice te sezone, i ovu je riješio “Princ” Milito. Murinjo je izbacio Romu i u svojoj prvoj sezoni na klupi “crno-plavih”, ali je u polufinalu poražen od Sampdorije sa 3:0. Što se Rimljana tiče, “Vučica” je najuspešniji klub u ovom takmičenju, posle naravno Juventusa, devet puta su osvajali kup. Samo ulaze u 15. godinu bez trofeja. Oni su 2007. u prvom meču završnice (tada su igrane dvije utakmice) rasturili Inter sa 6:2, pa je revanš bio nebitan, a trofej su odbranili naredne godine, ponovo su dobili Romu, ovoga puta u jednom meču, 2:1, i time, kako se pričalo potpisali otkaz Robertu Manćiniju.
Tih godina su ova dva tima često igrala u završnicama, ali se borila i za titulu s obzirom na propast Juventusa, ali i par godina prije toga odigrali su još jedno finale, Inter je 2005. slavio sa 3:0 u dva meča protiv Rimljana, pa se svakako može reći da dva kluba imaju zajedničku istoriju u ovom takmičenju.
Vidjećemo još jedan okršaj Rima i Lombardije, naime u srijedu će i drugi klub iz prestonice na “Meacu”. Lazio gostuje Milanu, kako rekosmo, “L’Akvile” su kup osvojile četiri puta u ovom vijeku, tri puta u poslednjih 13 godina. Odličan rezultat s obzirom na finansijski jaz u odnosu na najveće klubove. “Nebesko-plavi” su se radovali poslednji put 2019. Tada su u polufinalu, u dva meča izbacili baš Milan, odlučio je posle 180 minuta Korea u revanšu u Lombardiji, da bi u finalu srušili Atalantu. Lazio je u prošloj deceniji dva puta gubio od Juventusa pehar, ali su ga osvojili protiv Rome, onim golom Senada Lulića koji je već mit sjeverne tribine Olimpika. U godinama najveće dominacije Serije A, 1998. Lacio je u finalu u dva meča dobio Milan. Vec ih je srušio u gostima u 90. minutu, ali u revanšu nije bilo nikakve dileme, Gotardi, Jugović i Nesta su donijeli pehar Rimljanima. Taj meč je presudio Kapelu, Berluskoni je odlučio da ga otpusti u Don Fabiovom drugom mandatu u klubu.
Inače taj trofej je bio prvi u takmičenju posle četiri decenije, 1958. su pod vođstvom legendarnog “mistera” Fulvija Bernardinija (osvajao titule sa Fiorentinom i Bolonjom) dobili Fiorentinu sa 1:0. Lacijali su kup osvojili i u ratnoj 1942. godini, ali taj trofej federacija ne priznaje.
Donji dio žreba u kupu je slabiji. Atalanta će biti domaćin Fiorentini i učiniti sve da savlada Toskance. “Orobići” su svoj jedini trofej u istoriji osvojili baš u kupu 1963. predvođeni bombarderom Domenginijem, u finalu je pao Torino. Što se rivala tiče, “Ljubičasti” su slavili šest puta u takmičemjiu. ali pehar čekaju više od dvije decenije. “Viole” su slavile na početku vijueka, protiv Parme, dva kluba su tada već bila u silaznoj putanji, jedan od golova u ta dva meča, tačnije jedini za “Vojvode” dao je naš Savo Milošević. Pet godina prije toga, mnogo jači tim Firentinaca sa nevjerovatno Batistutom je u finalu u dva meča tukao baš Atalantu. Argentinac je od osam golova te godine u takmičenju dao dva u dvije finalne utakmice. Bergamaski koji su favoriti u ovom duelu su uz to finale, izgubili jedno i sredinom osamdesetih od Maradoninog Napolija, kao i pomenuto prije dvije godine od Lacija.
I na kraju, Juventus, apsolutni rekorder sa 14 titula u kupu dočekuje Sasuolo. “Bjankoneri” su aktuelni osvajači, iako je sezona sa Pirlom bila loša, ipak su se dokopali trofeja, i to petog u sedam godina. Upravo su tada pobjegli Romi i napravili veliku prednost u naslovima, baš kao što su i daleko najtrofejniji kada je Serija A u pitanju. Ali, Juve je dugo čekao na 10. krunu. Tada je sadašnji trener Maks Alegri, uz šampionat osvojio i kup, bilo je to vrijueme terora, četiri duple krune Juventusa u nizu. Ali, prije te 2015. i trijumfa protiv Lacija, Juve je na kup čekao 20 godina, 1995. jedna od najboljih generacija je uz titulu prvaka Evrope, osvojila i kup Italije protiv moćne Parme. Nekako kroz istoriju, Juve je u godinama loših rezultata u prvenstvu osvajao kup, recimo 1990. kada su bili tek sedmi u prvenstvu, uspjeli su da pobijede Milan u dva meča, u Torinu je završeno bez golova, a Roberto Galija, štoper je šokirao Sakija i Milan, daleko najbolji tim Evrope tog vremena, i dvostrukog prvaka Evrope, pa je neočekivano pehar otišao u Pijemont.
Najslađa pobjeda u kupu vezuje se za 1983. Te godine su izgubili titulu od Rome, ali su u kupu, prežaljeni nakon poraza od Verone u prvom meču sa 2:0. U revanšu na Komunaleu je bilo malo nade, iako je Paolo Rosi načeo Venete na početku. Platini je doneo produžetak u finišu, a onda u 119. minutu i trofej. Naredne godine je Juve osvojio svoj jedini KPK.
I 1965. su napravili neočekivano, Grande Inter je dominirao Evropom pod palicom “Imperatora” Erere, no autsajder Juventus je golom Meničelija i pored toga što je Španac Luis Del Sol dobio crveni karton osvojio pehar. Tako se Erera radovao, ali ne onaj poznatiji Elenio, već Paragvajac Eriberto koji je bio trener Juventusa.
Krajem pedesetih Juventus je rešio da preuzme primat u italijanskom fudbalu, Umberto Anjeli je doveo velškog diva Džona Čarlsa i Omara Sivorija, osvojili su dva kupa u dve godine savladavši Inter i Fiorentinu. Ovaj trofej protiv Fiorentine je značio i duplu krunu, jednu od pet koliko su pripale Juventusu do sada.
Sasuolo je jasno jedini od četvrtfinalista koji nema trofej, Emilijani su nova priča na Apeninima. Od 2009. od kada su prvi put bili u Seriji B igraju u kupu, nikada stigli u četvrtfinale do ove godine.
